De dag dat in Aalten bijna alles in het water viel

Al enige jaren is het bedoeling dat we een uitstap plannen rond het thema “oorlogsverleden”. Zo staat Kamp Westerbork voor een paar mensen  al lang op het lijstje om eens te bezoeken. Vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren… alleen pakt het allemaal wat anders uit dan gepland.. . De geplande chauffeur wordt de nacht ervoor ziek en is te gammel om te gaan. Gelukkig hebben we bezoek dat aanbiedt om dan met de mannen te gaan en dat ze dan met de trein terug komen. Zo gezegd zo gedaan: om half negen vertrekt het boeltje.

Als de  andere vakantiegangers besluiten te gaan vissen en net in de plenzende regen zijn gestationeerd met hun hengels, gaat de telefoon: de mannen zijn gestrand in Hoogeveen met een sputterende auto. Helaas kon die ook door de ‘gele engel’ niet zo snel op pad worden geholpen… dus wijziging van de plannen en meteen maar op de trein uit Hoogeveen terug naar Dieren, alwaar ze weer opgehaald worden.

De dag schiet al aardig op en de vissers worden met het water op de rug in de bus geladen met een vangst van drie meervallen, die terug gezet zijn, en een forel die zich deze keer helaas niet heeft vermenigvuldigd maar daarom niet minder lekker is. Het bad is al vol en de eerste visser laat zich daar heerlijk een uurtje in opwarmen terwijl de andere de douche gebruikt. Na een prima maaltijd laden we de bus vol vol voor een avond in de bioscoop, de twee vuurstokers houden de wacht bij het huis. Na de film zitten we nog even lekker op een terras.

 

 

en voor sommigen nog een verhaal voor het slapen gaan

 

Het verhaal bij de  plaatjes;

Er was eens een hond genaamd Koko. Hij was soms heel alleen. Maar toen kwam hij Isabella tegen. Isabella was heel aardig voor Koko en ze aaide en knuffelde hem volop. Ze werden hele dikke maatjes maar wat Koko niet wist was dat Isabella elke dag naar school moest. Koko vroeg zich dan ook af waarom Isabella een bruine tas droeg. Die middag moest Isabella ook naar school. Koko kwam er achter dat ze naar school moest en vond dat niet leuk. Hij wachtte voor de deur van de school en miste Isabella. Hij verveelde zich toen ze in de klas zat. Hij miste Isabella zo dat hij aan de deur begon te krabben om in de school te komen. Maar ja, het hielp niet. Dus besloot Koko voor de school geduldig op de stoep te wachten op Isabella. Na een hele schooldag kwam Isabella uit de school en Koko was super blij. Hij sprong hoog in de lucht van vreugde. Isabella was ook blij en samen liepen ze naar huis. Samen thuis aangekomen nam Isabella wat te drinken en at Koko zijn brokjes. Eind goed al goed.

verteld door Mijke