Wie schrijft, die blijft.

Posted by on apr 28, 2020 in Titurel Leeft
Wie schrijft, die blijft.

Janny organiseerde in de klas een leuke schrijfopdracht met cryptische opdrachten als “man – zwaard – Noorwegen” of “een orgelman – in de gracht – in Amsterdam”. Met die termen gingen de bewoners aan de slag en verzonnen ze spannende en avontuurlijke verhalen. Lees je met ons mee?

De bankmedewerker die op Zakenreis ging en op een Middeleuws festival mee deed. Verhaal door Dominique

Er was eens een getrouwd echtpaar die in Noorwegen woonden. Ze waren net 25 jaar getrouwd, ze hadden een geweldig feest gegeven die tot wel 03.00u ’s nachts heeft geduurd.
De volgende dag moest de man voor zaken naar Zweden, daar zag de man wel tegen op. Maar hij ging toch naar Zweden waar hij een ontmoeting had met 20 afgezanten van 20 andere banken in Noorwegen en Zweden.
Toen ze samen waren, werd er veel gesproken over hoe de banken elkaar financieel zouden helpen als er één in moeilijkheden zou komen. Die avond gingen ze samen uit eten en werd er een toost uit gebracht en kreeg de man een Samurai zwaard.

Het verhaal van een dief, door Sander.
Er was eens een dief in een kelder, in het huis wat hij wilde beroven. Hij was in het donker, zonder dat hij weet hoe het huis er uit ziet, in de kelder gegaan. Het was oud en stoffig in de kamer in de kelder die hij was in gegaan. Hij ging de kelder verkennen, hij ging de volgende kamer in: dat was een kamer met een bed, deze kamer zag er uit als een logeerkamer.
Vervolgens ging hij de trap op, halverwege de trap ging hij een kamer in want hij zag een deur openstaan die hij nog niet gezien had.
Daar zag hij een kluis staan, hij probeerde de kluis open te krijgen maar dat lukte niet want hij wist de code niet. Toen zag hij een buro met allemaal papieren. Daar zag hij in de map die hij aan het doorbladeren was een bonnetje zitten met onder andere de code voor de kluis.
Toen hij de code intoetste, ging de kluis open…er zat niks in de kluis, totdat hij de bodem ging inspecteren! Toen ontdekte hij een geheim vak vol pinpassen, toen ging hij zo snel mogelijk het huis uit maar hij werd opgewacht door flikken Maastricht.

De  Jonge Vrouw die verdronk in Rotterdam; Verhaal door Sil.
Er was eens een vrouw, ze was altijd vrolijk, ze ging vaak shoppen met vriendinnen en ‘s avonds gezellig de stad in. Maar de Vrouw was Bekend, ze heette Maria. Iedereen wilde wat van haar: de een wilde een foto, de ander een handtekening, het hield maar niet op.
Op een dag bedacht ze: weetje wat ik ga lekker een eindje varen, even niks om me heen; geen mensen die om een foto vragen, geen mensen die om een handtekening vragen. Niks moet alles mag. Deze dag was het heel erg heet en op het water verbrandde Maria zich een beetje, ze had het heel warm en bedacht: ik spring heel snel het water even in om af te koelen en dat ziet toch niemand.
Ze sprong ” Plons” maar toen ze in het water was, dreef haar boot langzaam weg en dat had ze niet gedacht; ze zwom naar de boot maar hoe dichter ze bij de boot kwam, hoe sneller de boot weg dreef. Helaas had Maria geen goeie conditie en werd op een gegeven moment uitgeput en had het heel koud. Maria dacht: ik geef het op, ik kan niet meer!
Maria zwom naar de haven van Rotterdam met haar laatste Kracht en daar verdronk ze in de hevige stroming.
Op een dag vonden een paar Scheepslui Maria en ze belden de hulpdiensten maar het was Te Laat. Het bootje was helemaal naar Zeeland gedreven, daar vonden ze Maria haar spullen. De familie werd opgebeld en het nieuws werd verteld. Mevrouw, Uw dochter is gevonden in de haven van Rotterdam. Helaas is ze daar verdronken. Wij leven met jullie mee. Er waren helaas geen bewijzen van moord dus werd er niks verder meer achter gezocht; ze had een mooie begrafenis gekregen en het leven ging daarna gewoon verder. Einde.

De draai orgelman, door Sudath
De draai orgelman had geen werk meer door het Corona virus, hij kon niet in de stad muziek draaien en in het centrum ook al niet. De straten zijn verlaten, geen mens te zien. Wat moet ik nu doen? Ik kan niet alle dagen thuis zitten, dat kan ik niet.
Wat moet ik dan doen, vroeg hij zichzelf af. Hij zat te denken en te denken te toen dacht hij: als ik thuis zit, dan zitten die oude mensen ook thuis is een verzorgingshuis. Ze kunnen nergens heen….toen dacht hij: ik ga al die tehuizen af met mijn draai orgen en ik ga er een vrolijk feestje van maken voor al die bejaarden want muziek maakt de mens vrolijk en gelukkig!!